5 Kasım 2011 Cumartesi

Hakkari sevgilime iyi bak..

                 ''Sana ve tüm çeyiz sandıklarına'' diye başlıyorum Metin Üstündağ sözlerime ve ''Gittin,sen bana gitmek için gelmiştin '' diye devam ediyorum İclal Aydın dizelerime.
                    Bilinen bütün Aşk konularını kenara itip yeni bi kavram edinceğim adama nasıl rastladım..?
 Bütün bunları yalanlayan adının ahakkını veren ve benm gıbı yazı yazarken noktalama işaretlerin kullanmayan biri çıktı karsıma..DAHA 17 'de sonuc kısmında bahsettıgım o muhterem...O benım bildiğim butun doğruları silip yerine kendini koyan adam..O gülünce otomatık yuzumu gulduren adam.Gülmeyi kısa kesip suratımda salak ifade bırakaan adam.bakmaya,dokunmaya,koklamaya,sarılamaya doyamadıgım adam...Ve onun Hakkaride olusu...
Hergece kutsallasmıs olan ismini defalarca zikredip basına bısey gelmesın dıye dua ettiğim adam Hakkari'de...
O bahsedilen son karakol,Hantepe karakolunda...
ve giderken bana yarım kalan gülüşünü bıraktı hatırımda.O yarım aağızla gülüp benim aptal ifaeyl gülememi sağlayan adamın gelmesine 195 gün var.Evet o asker...
                    O hudut nöbeti tutan tsk'nın bir parçası.Kuzey ırak sınırında milleti için vatani görevini yapan kişi...O benim biriciğim...O Rabbimin bana armağanı...Benim inancım...Ruhumun diğer yanı...Emre'm..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder